Richards moeder, Isabella, verwelkomde haar zoon met grote zorg. Ze behandelde hem alsof hij nog een kwetsbaar kind was. Zijn vader, Daniel, bleef nogal stil en teruggetrokken. Clara voelde zich al snel ongemakkelijk.
Clara begreep dat Richard, hoewel hij al dertig was, nog steeds afhankelijk was van zijn moeder. Zij was degene die voor hem bestelde, die zijn gerechten uitkoos, terwijl zijn vader hem advies gaf. Richard zei niets; hij liet hen hun gang gaan.
Aan het einde van de maaltijd stelde Isabella voor dat Clara de rekening zou delen. De rekening was hoog, omdat Isabella extreem dure gerechten en wijn voor haar zoon had uitgekozen. Clara had genoegen genomen met een simpele pasta, denkend dat ze uitgenodigd was. Richard nam op dat moment niet voor haar op, wat de druppel was voor Clara.
Ze besefte dat dit huwelijk haar voor het leven zou binden aan deze familie, die haar niet respecteerde. Ze zou als kinderen behandeld worden, net als Richard. En wat haar verloofde betreft, hij was niet de man die ze dacht dat hij was.
