Toen kwam Kevin. Niet zomaar een vriend. Iemand met echte ambitie, met wie ze eindelijk een klik voelde. Ze hadden al maanden een relatie. Haar familie wist ervan. Toen deed ze haar ring af en gooide die naar me.
« Het is goedkoop, net als al het andere. Kevin zou dat nooit gekocht hebben. »
Drie jaar teruggebracht tot niets in een paar zinnen.
Vreemd genoeg voelde ik niets. Geen woede, geen verdriet. Alleen maar complete helderheid. Ik pakte de ring op – een witgouden ring met een diamant waar ik vier maanden voor had gespaard – stopte hem in mijn zak, gaf de huissleutel terug aan haar vader en bedankte haar voor het eten. Ik vertrok zonder ruzie te maken.
Ik was nog maar net buiten toen ik Ray één woord stuurde: « Implementatie. » Hij was er al voordat ik het einde van de oprit bereikte.
Maandagochtend, nieuwe sloten. Fiona belde en appte tientallen keren. Ik heb alles bewaard en daarna haar nummer geblokkeerd. De excuses sloegen al snel om in woede.
Ik heb de audit gestart. Gezamenlijke rekeningen, abonnementen, onkosten. Vervolgens de dienstverleners: gedeeltelijke terugbetalingen, boetes, schriftelijke voorwaarden. En dat bericht van februari waarin ze ermee instemde de kosten te delen. Cruciaal bewijsmateriaal.
Ray en ik verzamelden zijn spullen: twee plastic bakken. Drie jaar samenwonen samengevat in een paar kleren en een lelijk kussen.
Ik heb een vordering ingediend bij de plaatselijke rechtbank: zij was mij haar deel van de niet-terugbetaalbare kosten verschuldigd. Totaalbedrag: $1.247 plus kosten. De zaak is in orde en alle bewijsstukken zijn bijgevoegd.
De intimidatie ging door via onbekende nummers. Daarna probeerde ze naar mijn werk te komen en deed zich voor als mijn verloofde. Ik heb de politie gebeld (het was geen noodgeval). De agent feliciteerde me met mijn documenten.
Twee weken later kwam de waarheid over Kevin aan het licht. Hij had al acht maanden een affaire. Zijn vrouw ontdekte expliciete berichten en reizen die betaald waren met… onze gezamenlijke creditcard. Kevin trok zich terug zodra zijn huwelijk in gevaar kwam. Fiona verloor in één klap alles.
Op de dag van de hoorzitting kwam ze zonder advocaat en slecht voorbereid. De rechter deed binnen vijftien minuten uitspraak: in mijn voordeel. Ze betaalde.
Ik dacht dat het voorbij was.
