De volgende stap in dit onderzoek, aldus Lukens, is bepalen of vergelijkbare patronen ook bij mensen voorkomen. Onderzoekers zullen de specifieke factoren in het microbioom van de moeder moeten onderzoeken die mogelijk bijdragen aan de ontwikkeling van autisme. Mogelijk spelen er ook andere moleculen een rol. Zoals Lukens al aangaf, zou IL-17a slechts één stukje van een veel grotere, complexere puzzel kunnen zijn.
Deze studie onderstreept de complexe relatie tussen ons microbioom en onze gezondheid. Hieruit blijkt dat de microbiële omgeving in de darmen van de moeder een cruciale factor kan zijn bij neurologische ontwikkelingsstoornissen. Deze studie kan mogelijk richtinggevend zijn voor toekomstige therapeutische strategieën voor autisme en vergelijkbare stoornissen.
