Het moment van groot vertrek: wanneer het lichaam licht wordt
Veel mensen die een bijna-doodervaring hebben gehad, beschrijven een vreemde maar vredige gewaarwording: het verlaten van hun lichaam, alsof ze een dikke jas uittrekken. Plotseling is er geen pijn meer, geen gewicht meer, alleen een gevoel van zweven, alsof ze boven de scène zweven. Sommigen zeggen zelfs dat ze hun eigen lichaam zagen liggen, als een simpele toeschouwer. Een gevoel van vrijheid, vermengd met een diepe vrede, lijkt die eerste momenten te omhullen.
Een levendiger bewustzijn dan ooit
Wat als de ziel, tegen alle verwachtingen in, niet zou uitsterven maar zou ontwaken? Veel getuigenissen spreken van een verhoogd bewustzijn , een waarneming zonder grenzen. Geen angst meer, geen ego meer. Alleen een verbluffende helderheid , alsof alles plotseling kristalhelder wordt. De tijd zelf lijkt zijn betekenis te verliezen, te vervagen ten gunste van een eeuwig heden, een oneindig « nu « . Het is alsof je het leven in ultrahoge definitie ziet, maar dan zonder scherm, zonder barrières.
Een licht, aanwezigheden… en een warm welkom
Velen spreken van een ontroerende ontmoeting met lichtgevende wezens: soms dierbaren die al zijn overleden, soms welwillende figuren die onmogelijk te beschrijven zijn. Geen oordeel, geen verwijten. Slechts een welkomstgroet van geruststellende zachtheid , alsof alles begrepen, vergeven en gerustgesteld was. Deze aanwezigheden stellen gerust, begeleiden en geven een vreemd maar aangenaam gevoel: dat van verwacht te worden.