Of het nu gaat om lange baden, eindeloos scrollen op je telefoon of knusse avonden met tv-series, vrouwen creëren kleine rituelen om zichzelf te troosten. Deze handelingen vervangen geen genegenheid, maar ze verzachten de leegte wel even.
Ze worden prikkelbaarder.
Wanneer genegenheid ontbreekt, kunnen zelfs kleine conflicten grote emoties oproepen. Het is geen woede jegens een persoon, maar frustratie door het gevoel niet gezien te worden en een gebrek aan emotionele steun.
Ze klampen zich vast aan het verleden.
Bij gebrek aan affectie halen veel vrouwen oude herinneringen op – momenten waarop de liefde nog levendig was. Ze klampen zich vast aan « wat was », in de hoop dat het ooit terugkomt.
Ze verlangen naar diepgaande aanraking.
In de kern wordt genegenheid het meest gevoeld door aanraking: een warme omhelzing, een zachte hand, een kus op het voorhoofd. Wanneer dat wegvalt, voelt een vrouw dat verlies zowel in haar lichaam als in haar ziel. Dat verlangen is geen zwakte, maar een herinnering aan haar menselijkheid.
