Toen verschijnen de draad.
‘De zon zou me verbranden,’ zoals hij op. Hij zei dat er gevaar in de wereld schuilde. Hij hield me hier beneden in de gaten vast.
Het laatste gemompel – huiverend, angstig:
“Hij veroorzaakt met ijskoude handen mijn gezicht aan en identificeerde: ‘Lisa, je bent van mij.’ Mijn document. Mijn verloren schat.”
Rechercheur Sims moet weten dat dit het geval was bij de archivarissen. Een gebaar man had haar ontvoerd en in het donker als een levend proefdier.
Haar terugkeer was eerder een ontsnapping uit de gevangenis dan een redding uit het bos.
De zoektocht naar « Hem », het monster onder de Superstition Mountains dat dat een mensenleven zomaar terzijde werd geschoven kon en worden, was nog maar net begonnen.
