“Je vrouw, mijn zoon, is je rug. Zorg ervoor dat je rug nooit onbeschermd is in een wereld vol wolven. Kies nooit een vrouw die jou met haar eigen handen vernietigt terwijl ze denkt dat ze voor zichzelf strijdt.”
Na dit alles draaide de oude man zich om en zei:
“Maar mijn zoon, mijn woorden zijn niet alleen voor mannen, ook voor vrouwen…”
Toen richtte hij zich met zijn woorden tot elk meisje dat aan een huwelijk denkt:
“Mijn dochter, trouw niet als je niet begrijpt dat het huwelijk genegenheid en barmhartigheid is, geen strijd of rivaliteit. Trouw niet als je niet in staat bent om in een moment van liefde te zeggen: ‘Ja’, en in een moment van boosheid te zeggen: ‘Het spijt me’. Gehoorzaamheid in goedheid is kracht, geen zwakte. En excuses maken verlaagt je waarde niet, maar verhoogt je waardigheid. Een man kan onder de indruk zijn van je schoonheid of van je uiterlijke vroomheid, maar wat echte liefde schept, is zachtheid en goed samenleven.”
“De goede echtgenote, mijn dochter, is nederig, trouw en gehoorzaam. Ze is niet koppig of trots. Ze weet wanneer ze moet terugtreden en wanneer ze het hart van haar man moet troosten. Kies dus nooit voor een gierigaard, een zwakke, een egoïst, een leugenaar, een narcist of een huichelaar. Verspil je leven niet, want een huwelijk is geen papier, maar een heel leven.”
Toen de oude man klaar was met spreken, bleven zijn woorden nog lang in mijn oren klinken. Ik voelde dat ik geen gewone raad had gehoord, maar een levenskaart gekregen had.
