ADVERTISEMENT
ADVERTISEMENT
ADVERTISEMENT

Vóór zijn dood wilde de oude man in een rolstoel afscheid nemen van zijn paard – maar op het moment dat hij zijn trouwe vriend omhelsde, gebeurde er iets totaal onverwachts

Vóór zijn dood wilde de oude man in een rolstoel afscheid nemen van zijn paard – maar op het moment dat hij zijn trouwe vriend omhelsde, gebeurde er iets totaal onverwachts

De artsen hadden gezegd dat de oude man nog maar een paar dagen te leven had. Zijn zoon en dochter hadden zich al voorbereid op het ergste, terwijl hij stil in de tuin zat en in de leegte staarde. Zijn ademhaling was zwaar, zijn ogen vermoeid. Het leek alsof hij zich bij zijn lot had neergelegd.

Maar toen brachten de buren zijn oude vriend – het paard waarmee hij zijn hele leven had gedeeld. Twintig jaar geleden had hij met dat paard de velden geploegd, was hij naar het naburige dorp gereden en had hij zijn kleinkinderen op zijn rug laten rijden. Sindsdien waren ze onafscheidelijk geweest. Toen de buren hoorden hoeveel hij zijn paard miste, besloten ze hem te verrassen.

Het paard kwam zachtjes dichterbij, zonder hoefgetrappel, alsof het wist dat het zijn meester niet mocht storen. Het boog zijn hoofd en drukte zijn warme snuit tegen zijn wang. De man sloot zijn ogen en fluisterde:

— Dank je, mijn vriend… voor alles. Vergeef me, als ik ooit iets verkeerd heb gedaan…

En precies op dat moment gebeurde het onmogelijke.

Het paard deinsde een beetje achteruit, pakte toen voorzichtig de teugels tussen zijn tanden en reikte ze aan de oude man. Dat was hun oude teken: vroeger, wanneer de meester wilde gaan rijden, deed het paard dat altijd – alsof het hem zelf uitnodigde voor een rit.

Maar nu leek dat waanzin: de man zat vast in zijn rolstoel en kon zijn handen nauwelijks bewegen. Toch greep hij de teugels vast, terwijl het paard langzaam door zijn knieën zakte om hem toe te laten op zijn rug te liggen. De buren stonden verstijfd, niet gelovend wat ze zagen.

Een paar minuten lang gebeurde er een wonder. De oude man ademde de vertrouwde geur in, voelde de kracht van het dier onder zich en de wind die door zijn grijze haar waaide. Even was hij weer jong, vrij en levend. Voor het eerst in lange tijd verscheen er een glimlach op zijn gezicht.

Als je wilt doorgaan, klik op de knop onder de advertentie ⤵️

Advertentie
ADVERTISEMENT

Laisser un commentaire