Verdriet is nooit netjes, en genezing komt niet in snelle, beslissende stappen. Het komt langzaam, door kleine gebaren van herinnering. Door zorgvuldig de spullen van je dierbare door te nemen, geef je jezelf de ruimte om te ademen, te voelen en hun leven op een respectvolle manier te eren. Je slaat een brug tussen wat je verloren hebt en wat je mee zult nemen. En door de juiste dingen te bewaren – de brieven, de foto’s, de dierbare bezittingen, de documenten die de feiten van hun leven vastleggen – bewaar je de waarheid over wie ze waren en wat ze voor je betekenden.
Deze voorwerpen zullen de pijn niet wegnemen, maar ze kunnen de scherpe kantjes verzachten. Ze kunnen troost bieden op dagen dat het gemis pijnlijk en zwaar aanvoelt. Ze kunnen je eraan herinneren dat liefde niet eindigt, maar alleen van vorm verandert. En wanneer de wereld wankel aanvoelt, bieden deze bewaarde spullen een stevige basis. Terwijl je verdergaat, helpen ze je hun geest dichtbij te houden en je zachtjes te begeleiden door de momenten van rouw die onoverkomelijk lijken.
