« Alles? Het huis, de investeringen, alles? »
« Tenzij… »
« Tenzij wat? »
Carol keek ongemakkelijk.
« Tenzij het juridische team van Victoria en Kevin hiervan al op de hoogte is en van plan is het als pressiemiddel te gebruiken. Als ze de FBI tippen over de misdaden van uw man, kunnen ze mogelijk immuniteit bedingen in ruil voor medewerking. »
Mijn dochter en haar man waren niet zomaar dieven. Ze hielden een kernwapen boven mijn hoofd.
“Wat zijn mijn opties?”
« Juridisch gezien zou je zelf contact kunnen opnemen met de FBI, je vrijwillig melden en hopen op clementie. Je zou het grootste deel van het geld kwijtraken, maar je zou het huis kunnen houden. »
« En als ik dat niet doe? »
De advocaten van Victoria en Kevin zullen deze informatie waarschijnlijk strategisch lekken. Je verliest hoe dan ook alles, maar je wordt ook geconfronteerd met mogelijke aanklachten wegens onbewust profiteren van criminele activiteiten.
Ik dacht aan Eleanor Hayes’ zelfvoldane zelfvertrouwen, haar zekerheid dat ik hun schikkingsvoorstel zou accepteren. Ze wisten al die tijd van Roberts misdaden.
“Carol, hoe zijn ze hierachter gekomen?”
« Kevin is een investeringsbankier. Hij zou de patronen in de financiële administratie van je man herkend hebben. De vraag is: wat zijn ze van plan met deze informatie te doen? »
Mijn telefoon ging. Het nummer van Victoria.
« Mam, we moeten vanavond afspreken. Er zijn dingen die je over papa moet weten die alles veranderen. »
“Ik weet het al, Victoria.”
Stilte. Toen,
« Weet je wat? »
« Ik weet van het witwassen van geld. Ik weet van de criminele connecties. Ik weet dat alles wat je vader ons heeft nagelaten besmet is. »
« Mam, luister goed naar me. Kevins advocaten hebben contact gehad met de FBI. Ze zijn bereid ons onze situatie te laten heronderhandelen. »
“Wat voor soort heronderhandeling?”
« Kevin krijgt immuniteit in ruil voor het verstrekken van informatie over papa’s criminele netwerk. Jij mag 5 miljoen dollar en het huis houden. De rest gaat naar de overheid. »
« Jij ook? »
« De aanklachten tegen fraude verdwijnen. We komen allemaal uit deze puinhoop. »
Het was briljant, op een sociopathische manier. Victoria had mijn morele overwinning omgezet in haar strategisch voordeel.
« Victoria, je vraagt me om je te helpen winst te maken uit je misdaden door de misdaden van je vader uit te buiten. »
« Ik vraag je om praktisch te zijn. Het alternatief is dat je alles verliest en mogelijk zelf aangeklaagd wordt. »
Ik keek rond in Roberts studeerkamer en zag het voor het eerst duidelijk. De dure meubels, de zeldzame boeken, de kunstcollectie – alles gekocht met bloedgeld.
« Ik heb tijd nodig om na te denken. »
« Mam, de FBI-vergadering is morgenvroeg. Kevins advocaat heeft vanavond een antwoord nodig. »
Nadat ik had opgehangen, zat ik in het donker van Roberts studeerkamer, omringd door de bewijzen van zijn dubbelleven. Drieënveertig jaar getrouwd met een vreemde, een dochter die meer dan alleen geld van haar vader had geërfd – ze had zijn talent voor bedrog geërfd. Maar ze had één cruciale fout gemaakt. Ze had onderschat wie ik was toen ik met mijn rug tegen de muur stond.
Ik pakte de telefoon en belde Carol Chen.
« Carol, hoe snel kun je een afspraak met de FBI voor me regelen? Ik heb een verhaal te vertellen en ik denk dat ze het heel interessant zullen vinden. »
FBI-agente Sarah Martinez zag er precies zo uit als de castingdirecteur zou verwachten van een federale rechercheur: serieus, intelligent en volkomen ongevoelig voor charme. Ze zat tegenover me in Harrisons vergaderruimte, nam ons gesprek op en maakte met mechanische precisie aantekeningen.
« Mevrouw Sullivan, begrijpt u dat u, door u vrijwillig te melden, mogelijk toegeeft dat u profiteert van criminele opbrengsten? »
« Ik begrijp het. Maar ik vertel je liever de waarheid dan dat mijn dochter en haar man deze situatie in hun voordeel manipuleren. »
Ik legde alles uit. Roberts geheime zaken. Victoria’s fraudeplan. Kevins vervalsingen. En de afpersingspoging die zich voordeed als een schikkingsvoorstel.
« Uw dochter denkt dat ze informatie over de misdaden van haar man kan verhandelen om zo immuun te worden voor haar eigen aanklachten », aldus agent Martinez.
“Dat is precies wat ze gelooft, en ze denkt dat ik zal meewerken omdat ik bang ben alles te verliezen.”
Agent Martinez glimlachte voor het eerst.
“Bent u bang, mevrouw Sullivan?”
Agent Martinez, twee weken geleden was ik nog een rouwende weduwe die in een budgetmotel sliep. Vandaag zit ik hier vrijwillig aan federale agenten te bekennen dat mijn overleden man een criminele onderneming heeft begaan. Angst is niet langer mijn primaire emotie.
« Wat is? »
Woede. Pure, gekristalliseerde woede omdat ik gemanipuleerd werd door mensen die mijn intelligentie decennialang onderschatten.
Agent Martinez’ glimlach werd breder.
« Mevrouw Sullivan, bent u bereid een microfoon te dragen? »
Drie uur later zat ik in mijn woonkamer met een opnameapparaat op mijn borst geplakt, wachtend op Victoria en Kevin voor wat zij dachten dat een overgavebijeenkomst was. Ze klopten precies om 20.00 uur aan, beiden gekleed alsof ze een zakendiner bijwoonden. Kevin droeg een aktetas met daarin waarschijnlijk immuniteitsovereenkomsten en schikkingspapieren.
« Mam, je ziet er beter uit dan in weken », zei Victoria, terwijl ze mijn wang kuste alsof er niets was gebeurd.
« Ik voel me beter. Helderheid heeft dat effect. »
Kevin opende zijn aktetas met de efficiëntie van iemand die eerder soortgelijke onderhandelingen had gevoerd.
« Margaret, onze advocaten hebben dit zeer gunstig voor je gestructureerd. Je behoudt het huis, $ 5 miljoen aan onbezwaarde bezittingen en bent volledig vrijgesteld van alle aanklachten met betrekking tot Roberts activiteiten. »
« Schone activa. Dat is een interessante uitdrukking. »
Victoria keek Kevin waarschuwend aan.
« Mam, het belangrijkste is dat we allemaal beschermd zijn. Het verleden blijft begraven en we gaan allemaal verder. »
« Wat gebeurt er met de 33 miljoen dollar die Robert mij daadwerkelijk heeft nagelaten? »
« Mam, dat geld is besmet. Het kan niet los worden gezien van papa’s criminele activiteiten. 5 miljoen dollar afpakken is het best mogelijke resultaat. »
« En jullie twee? Wat hebben jullie aan deze regeling? »
Kevin boog zich voorover en zijn zelfvertrouwen keerde terug.
We kunnen dit ongelukkige misverstand achter ons laten. Victoria’s aanklacht verdwijnt. Mijn reputatie blijft intact. En ons gezin kan herstellen.
“Misverstand.” Hij noemde de fraude met geweld nog steeds een misverstand.
« Kevin, help me even iets te begrijpen. Wanneer heb je precies Roberts criminele activiteiten ontdekt? »
« Wat bedoel je? »
« Ik bedoel, wist je van het witwassen van geld toen je met Victoria trouwde? Of ontdekte je het pas onlangs toen je van plan was mijn erfenis te stelen? »
Kevin en Victoria wisselden een blik uit.
“Margaret, ik denk niet dat dat relevant is voor ons huidige gesprek.”
