Uiteindelijk vertrokken ze, hun voetstappen verdwenen op de stoep.
Misschien doe ik ooit de deur open. Misschien niet. Genezing is niet lineair en vergeving is niet gegarandeerd. Maar voor het eerst in tien jaar voelde ik iets als macht – keuze.
En deze keer was de keuze aan mij.
