Haar verhaal leidde tot een breder debat over hoe de maatschappij de wensen van ouderen als ongepast of onzichtbaar beschouwt.
Toen leeftijdsdiscriminatie eenmaal ter sprake was gekomen, kon zijn familie het niet langer negeren.
Het gelach waarmee het gesprek begon, maakte plaats voor iets rustigers, meer beschouwends en menselijks.
Carmen liep zonder schaamte, zonder haast, naar het altaar, met de last van een vol leven op haar schouders.
