Ik heb jullie mening over een paar dingen nodig, typte ik, want mijn familie laat me nog steeds niet met rust, en ik wil graag eens wat buitenstaanders horen.
Vraag 1: Was ik te streng door de glazen te verwisselen? Mijn moeder zegt dat een goede zus de wijn gewoon had weggegooid in plaats van Sutton zichzelf te laten verwonden.
Vraag 2: Sutton heeft een taart van $8.500 vernield. Moet ik haar voor de civiele rechter dagen voor schadevergoeding, of moet ik het gewoon beschouwen als een les die ze hieruit heeft geleerd?
Vraag 3: Ben je het met me eens dat het beter is om 8.500 dollar te verliezen om van toxische mensen af te komen dan om een nepperfecte bruiloft in stand te houden?
Laat een reactie achter.
Ik klikte op ‘Verzenden’ en sloot de laptop.
Binnen was Sterling aan het koken, terwijl hij neuriënd meespeelde met jazzmuziek. Door het raam kon ik hem zien bewegen in onze keuken – ons huis, ons leven – dat gebouwd is op eerlijkheid in plaats van manipulatie.
Mijn dochter schopte, een stevig klein tikje tegen mijn ribben. Ik drukte mijn hand op die plek en voelde het wonder van nieuw leven, een nieuw begin.
De bruidstaart was verwoest. De jurk van de bruidsmeisje was geruïneerd. Mijn familiebanden waren verbroken.
En ik was nog nooit zo gelukkig geweest.
Het monster was verdwenen. De kooi stond open.
En eindelijk was ik helemaal vrij.
