De frauduleuze verkoop werd geannuleerd en het herenhuis in Harlem werd aan mij teruggegeven. Ik had het niet verkocht, want opa Theo had het me niet nagelaten om me te verrijken; hij had het me nagelaten omdat hij erop vertrouwde dat ik er goed voor zou zorgen.

In de daaropvolgende twee jaar restaureerde ik het gebouw en richtte ik het Theodore Johnson Heritage Museum op, een levende ruimte waar de muziek die mijn grootvader had bewaard eindelijk weer te horen was, zonder dat deze werd verhandeld of verborgen.

DEEL 6 – COMPLETE LUS

Twee jaar later, op de openingsdag, kwam Ania rustig binnen, zonder enige arrogantie, met een verfrommeld briefje van vijf dollar in haar hand, een overblijfsel van haar eerste eerlijke loon, dat ze me cadeau gaf. Ik nam het aan en liet haar het ingelijste briefje van vijf dollar zien dat al aan de muur hing, het briefje waarmee mijn moeder me had vernederd, en vertelde haar dat het ene symbool stond voor hebzucht, het andere voor een nieuw begin.

Voor het eerst voelde ik geen woede of triomf, alleen vrede, omdat ik had geleerd wat mijn familie nooit had geleerd: waarde wordt niet gemeten aan wat men ontvangt, maar aan wat men kiest te beschermen, en soms is de meest discrete persoon degene die het meest waardevolle erfgoed bezit.