De rechtszaal was een steriele, koudgrijze doos, en ik, Anna, was het specimen dat in het midden was vastgeprikt. Ik zat alleen aan de tafel van de verweerder en voelde mijn huid tintelen onder het felle tl-licht en de nog strengere blik van de rechter. Ik was uitgeput. Zes maanden lang had mijn ex-man, David, aan deze zaak gewerkt en nauwgezet een verhaal opgebouwd dat ik niet alleen een ongeschikte moeder was, maar ook een gevaarlijke.
Aan de andere kant van de kamer zat David in een strak, duur pak, het toonbeeld van bezorgd, gebroken vaderschap. Zijn advocaat, een gladde man met een venijnige glimlach, stond op het podium, zijn stem druipte van valse sympathie terwijl hij zijn ‘bewijs’ presenteerde.
« Wat u hier ziet, Uwe Edelachtbare, » zei hij, wijzend naar een video die op de monitoren van de rechtbank werd afgespeeld, « is een patroon van alarmerende instabiliteit. »
De video was een schokkerige, slim gemonteerde montage van mij. Ik, schreeuwend: « Laat me gewoon met rust! » – geknipt uit een moment dat David me in een hoek had gedreven, zijn telefoon voor mijn neus, en weigerde me de kamer uit te laten. Ik, snikkend in mijn auto – de dag na de begrafenis van mijn moeder. Ik, er paniekerig en « verward » uitziend – een fragment van een ochtend waarop ik op twee uur slaap zat omdat onze zoon Leo de hele nacht ziek was geweest.
Ze hadden zelfs een ‘kinderpsycholoog’ betaald die, na twee begeleide, gespannen sessies waarin Leo nauwelijks sprak, een vernietigend rapport had geschreven. ‘Het kind, Leo, vertoont duidelijke angstreacties in de aanwezigheid van zijn moeder’, las de advocaat hardop voor.
Toen David zelf de getuigenbank betrad, was zijn optreden onberispelijk. Hij keek me aan, zijn ogen vol ingestudeerd, hartverscheurend verdriet.
« Edelachtbare, ik doe dit alleen om mijn dochter te beschermen… mijn zoon, » zei hij, zichzelf gladjes corrigerend. « Ik doe dit om Leo te redden. » Zijn stem brak en hij keek de rechter aan. « Hij is bang voor zijn eigen moeder! Hij… hij deinst terug als ze een kamer binnenkomt. Hij is doodsbang. Ik ben alles wat hij heeft. »
