en verwarring. ‘Isabella,’ riep hij terwijl ze hem wegleidden. « Isabella, alsjeblieft. We kunnen het. Ik hou van je. »
Ik stond langzaam op en voelde me sterker dan ik in jaren was geweest. « Nee, Trevor, je hield van mijn geld. Het is het verschil. »
Toen de deur van de rechtszaal achter hem sloot, rustte Rebecca’s hand op mijn schouder. ‘Het is voorbij,’ zei ze zachtjes. « Je bent vrij. »
Ik keek de rechtszaal rond: de rechter die recht had gesproken, de galerij vol vreemden die getuige waren geweest van de val van Trevor, de lege stoel waar mijn liegende, bedriegende en stelende echtgenoot net had gezeten. Voor het eerst in drie jaar kon ik weer ademen.
Mijn grootmoeder vertelde me altijd dat een vrouw nooit op iemand anders moet vertrouwen voor veiligheid. Ze had gelijk. Maar het leerde me ook iets anders: dat soms, als je voor jezelf opkomt, het universum aan jouw kant staat. Gerechtigheid werd gediend en het smaakte zoeter dan ik me ooit had voorgesteld.
zie meer op de volgende pagina Adverteren
