Tijdens de bruiloft kwam mijn schoonmoeder naar me toe en rukte mijn pruik van mijn hoofd, waardoor ze mijn boerenkool hoofd aan alle gasten liet zien – maar toen gebeurde er iets onverwachts
Tot voor kort vocht ik tegen kanker. Lange maanden van behandelingen, ziekenhuismuren, chemotherapieën die langzaam mijn kracht en mijn haar wegnamen… Maar op een dag hoorde ik van de kunsten de belangrijkste woorden: “U bent genezen.”
Op die lange verwachte dag vroeg mijn geliefde me tien huwelijk. Ik barstte in tranen uit van geluk en zei natuurlijk “ja”.
We zijn begonnen met de voorbereidingen voor de bruiloft. Wekenlang zocht ik naar een jurk, dacht dat ik over de details ging, en hoopte in het geheim dat mijn haar toch een beetje zou terugkomen. Maar nee – in de spiegel zag ik nog steeds een kaal hoofd. Ik moest op zoek naar een expliciete pruik om me te voelen.
Ik maakte me erg zorgen over wat mensen van mijn onmogelijke denken. Veel familieleden van de bruid wisten dat ik gezondheidsproblemen had gehad, maar ik had niet verteld wat precies, dus ik hoopte dat de pruik niet zou kunnen opmerken.
En toen was het zover – de grote dag. Ik in een witte jurk, naast mij de bruid, de kerk gevuld met licht en zachte gesprekken. Alles leek perfect… totdat zij kwam.
Mijn schoonmoeder. Ze had me nooit gemogen, en ik wist heel goed waarom. Ze vonden dat ik haar zoon geen kinderen kon geven, en dat hij beter met een “gezonde” vrouw kon trouwen.
Ze kwam zwijgend naar mij toe, en op het volgende moment voelde ik hoe de pruik van mijn hoofd werd gerukt. Er klonk haar luide, bijna triomfantelijke lach:
— Kijk! Ze is kaal! Ik zei het toch, maar jullie wilden me niet geloven!😢😢
In de zaal klonk gegniffel, interessant gekeken weg, anderen verstijfden. Ik stond daar, mijn handen tegen mijn hoofd gedrukt, terwijl mijn tranen brandden. Ik voelde schaamte, pijn, gelijkheid. Mijn bruidegom verbrand zijn armen om me heen om me te troosten, maar ik breng hoe zijn hand trilde. En toen gebeurde er iets onverwachts, gevolgd door mijn schoonmoeder haar daad diep zou teleurstellingen
