« Waarom zou je je leven riskeren voor iemand die je niet kent? »
Marina glimlachte zachtjes.
“Geen enkel kind mag alleen de zee trotseren.”
De zaal werd stil.
Toen steeg het applaus als een vloedgolf op.
En terwijl Marina naar haar moeder keek – lachend, gezond, veilig – voelde ze een diepe stilte in zich neerdalen.
De dag dat ze dacht dat de oceaan haar leven zou nemen…
was de dag dat haar hele toekomst eindelijk aan land kwam.
