Dus als mensen zeggen dat « de afstand tussen de benen van een vrouw iets over haar zegt », dan gaat het niet om het fysieke detail zelf. Het gaat erom wat dat detail vaak onthult: evenwicht, zelfvertrouwen en een leven dat gevormd wordt door innerlijke in plaats van externe goedkeuring. Vrouwen zoals zij hebben geen toestemming van de wereld nodig om krachtig te zijn. Dat zijn ze al. Ze vragen niet om zekerheid; ze creëren die zelf. En ze zijn niet bang om alleen te staan, omdat ze weten dat wanneer er eindelijk iemand naast hen staat, dat uit vrije wil zal zijn, niet uit afhankelijkheid.
Uiteindelijk benadrukken deze interpretaties iets veel dieper dan anatomie: de manier waarop een vrouw loopt, zich gedraagt en haar pad kiest, kan een kracht onthullen die niet schreeuwt – die er gewoon is. En wanneer iemand dichtbij genoeg komt om verder te kijken dan de symboliek, ontdekt hij een vrouw die loyaal, gepassioneerd en onwrikbaar zichzelf is.
