Oudere vrouw doneerde 6 jaar lang handgemaakte kleding aan een weeshuis – toen arriveerden er op een dag twee dozen bij haar deur
Onder haar suikerpot lag een keurig stapeltje bankbiljetten. Amanda’s handen trilden toen ze ze telde. Het was $300. Met dat bedrag kon ze twee maanden lang boodschappen doen, haar medicijnen betalen en de constante angst wegnemen of ze wel genoeg zou hebben.
Ze rende naar haar raam in de hoop Diana op straat te vinden, maar de jonge vrouw was al om de hoek verdwenen.
Een straat | Bron: Pexels
Amanda stond daar met tranen over haar gezicht. Ze klemde het geld stevig vast en dacht aan een meisje dat was opgegroeid zonder ouders, maar op de een of andere manier had geleerd om guller te zijn dan de meeste mensen die alles hadden.
Ze kon niet stoppen met aan Diana te denken. Dagenlang echoden de woorden van de jonge vrouw in haar hoofd. « Ik ben opgegroeid in het St. Catherine’s Weeshuis. »
Ze was in de loop der jaren talloze keren langs dat gebouw gelopen. Het was een groot stenen bouwwerk met een speeltuin die vanaf de straat zichtbaar was.
