Ze werden door de menigte van verbijsterde gasten naar de uitgang geleid.
Het bal van triomf was veranderd in een schavot.
De erfenis van de familie Hayes werd in één avond publiekelijk en onomkeerbaar vernietigd.
Nia bleef roerloos staan, met het dagboek en het grootboek tegen haar borst geklemd.
Vivien liep naar haar toe en legde een hand op haar schouder.
« Het is voorbij, kind, » zei ze.
Nia keek haar aan. Er was geen vreugde of kwaad in haar ogen, alleen enorme, allesverslindende uitputting.
« Nee, » zei ze zachtjes. « Het is nog maar net begonnen. »
Zes maanden later.
De ochtend was koud maar zonnig. De lucht rook naar metaal en verse verf.
Nia stond op het laadperron en keek uit over het terrein van Hayes Family Foods.
Na de sensationele rechtszaak die het hele land in beroering had gebracht, stond het bedrijf op de rand van faillissement. Elijah Hayes en Simone hadden lange gevangenisstraffen gekregen voor moord. Darius, als kroongetuige, kwam er met een voorwaardelijke straf vanaf wegens fraude en verdween uit de stad.
Nia werd, als enige onbesmette erfgenaam, door de rechtbank aangesteld als extern beheerder van het bedrijf.
Het was een zware, bijna onmogelijke taak om het bedrijf uit de as te laten herrijzen, maar het was haar gelukt.
Vivien stond naast haar. Ze was nu Nia’s rechterhand, haar adviseur, haar ware familie.
« Over tien minuten starten we de lopende band, » zei Vivien, terwijl ze de arbeiders beneden in alle haast gadesloeg. « Mensen zijn klaar om weer aan het werk te gaan. »
« Ik ook, » zei Nia glimlachend.
Ze had haar kleine appartement in een toevluchtsoord vlakbij Riverbend verkocht. De plek waar haar moeders verdriet was gebleven, moest iets goeds doen. Met alle opbrengsten, en een deel van haar eigen geld erbij, richtte ze een liefdadigheidsinstelling op, vernoemd naar haar moeder: de Eleanor Hayes Foundation.
Het eerste en belangrijkste project van de stichting was de complete renovatie van het kindertehuis dat haar vader jarenlang had vergiftigd. Nu zorgde de stichting ervoor dat ze de meest verse producten van de hoogste kwaliteit ontvingen.
Haar overwinning was geen wraak.
Het ging om het herstellen van de gerechtigheid.
Nia keek naar het logo van de fabriek.
De oude letters – HAYES FAMILY FOODS – waren verwijderd. In plaats daarvan verscheen een nieuwe, laconieke inscriptie:
ELEANOR’S PRODUCTEN.
Beneden klonk een fluitsignaal en de lopende band kwam langzaam tot leven. Daar rolden de eerste blikken met het nieuwe, eerlijke product van de band.
Nia haalde diep adem en genoot van de koude ochtendlucht.
Haar oorlog was voorbij. Haar leven begon opnieuw.
En ze was er klaar voor.
En zo eindigt dit complexe en dramatische verhaal, mijn vrienden – een verhaal over het verraad van degenen die ons het dierbaarst zijn, maar tegelijkertijd een verhaal over de ongelooflijke kracht van één vrouw die in staat was om iedereen te weerstaan en rechtvaardigheid te herstellen.
Ik weet zeker dat het indruk op iedereen heeft gemaakt, en de grootste vraag die na de finale bij ons allemaal blijft hangen is misschien wel:
Heeft Nia het juiste gedaan?
Aan de ene kant ontmaskerde ze dieven, fraudeurs en zelfs moordenaars. Ze maakte een einde aan een vreselijke misdaad, aangezien haar vader en zus jarenlang wezen en ouderen hadden vergiftigd. Ze zuiverde de naam van haar moeder en blies het familiebedrijf nieuw leven in op basis van integriteit.
Haar overwinning lijkt absoluut.
Maar aan de andere kant was de prijs voor die overwinning verschrikkelijk: ze maakte haar eigen familie persoonlijk kapot en stuurde haar biologische vader en zus naar de gevangenis.
