Ik keerde de puinhoop van Diana’s leven de rug toe en omhelsde mijn dochter Emma, die me aankeek met een complexe mix van shock, ontzag en een diepe, ontluikende trots. Richard legde een geruststellende, stabiliserende hand op mijn schouder.
Ik keek Emma in de ogen, mijn prachtige, goedhartige dochter. « Ik heb niemand toegestaan jou, of het leven dat we samen hebben opgebouwd, te schande te maken. Ik was niet rijk toen je jong was, Emma, maar ik heb je geleerd over eer, integriteit en de waarde van hard werken. Diana leerde haar zoon over arrogantie en recht op iets. En uiteindelijk heeft zijn arrogantie, zijn gevoel boven de regels te staan, haar verraden. »
Richard en ik verlieten rustig de ontvangstruimte, met opgeheven hoofd, en lieten Diana snikkend achter naast de lege, crèmekleurige envelop, een symbool van haar plotselinge, schokkende en zeer publieke onteigening.
Rijkdom wordt niet afgemeten aan de bezittingen die je bezit, maar aan de schulden, zowel financieel als moreel, die je niet hebt. En de echte mislukking is niet de alleenstaande moeder die drie banen heeft om een eervol leven voor haar kind op te bouwen, maar de arrogante, verwende zoon die zijn eigen moeder moest verraden om te overleven.
