Wat ik eindelijk begreep… en wat ik elke vrouw zou willen laten onthouden.
Vandaag heb ik mijn vroegere lichtheid nog niet helemaal terug, maar ik ga vooruit. Ik leer mijn lichaam weer te waarderen, alsof ik een oude foto vol herinneringen herontdek. Te accepteren dat mijn rondingen een verhaal vertellen. Om Léna – en mezelf – te laten zien dat een badpak geen leeftijdsgrens kent en dat een lichaam dat geleefd heeft nog steeds een mooi lichaam is, dat het waard is om te vieren .
Want uiteindelijk was de meest waardevolle les niet voor haar, maar voor mij. En misschien ook wel voor jou, die deze regels leest.
Eén zin is nu mijn leidraad: mijn lichaam verdient het om gevierd te worden, niet om verborgen te blijven.
