Er doet zich nog een ander fenomeen voor: reconsolidatie . Elke keer dat een herinnering wordt opgeroepen, wordt deze tijdelijk kneedbaar en kan worden veranderd voordat deze opnieuw wordt opgeslagen. Zo kunnen onze herinneringen zich in de loop van de tijd ontwikkelen, waarbij nieuwe elementen worden geïntegreerd of het geheugen zelfs wordt beïnvloed door externe informatie.
PKMzeta en KIBRA: de bewakers van het geheugen
Onderzoekers hebben ontdekt dat bepaalde moleculen een sleutelrol spelen in de levensduur van herinneringen . Eén daarvan, PKMzeta , fungeert als biologische lijm en zorgt ervoor dat de synaptische verbindingen sterk blijven. Maar dit eiwit heeft een beperkte levensduur. Hoe kan het ervoor zorgen dat herinneringen tientallen jaren meegaan?
