James ging door, de stem werd steviger. “Wat je niet weet is dat ik niet altijd dakloos was. Ik had ooit een bedrijf. Ik droeg ooit pakken die fijner waren dan die van jou. Maar hebzucht, verraad en mijn eigen fouten hebben me vernietigd. Ik ben alles kwijt. En toen ik viel, reikte geen enkele van mijn zogenaamde vrienden naar beneden. Alleen zij.”
Hij wees voorzichtig naar Clara.
“Lach maar als het moet. Maar begrijp dit: liefde is geen zijde of goud. Liefde is opoffering. Liefde is een ziel zien als de wereld alleen maar vuil ziet. Clara gaf me dat. En Ik zal elke dag van mijn leven bewijzen dat ze gelijk had om in mij te geloven.”
De kathedraal was stil. Gezichten die ooit lachten, schamen zich nu. Een paar vrouwen ploeterden hun ogen. Clara fluisterde, nauwelijks hoorbaar: “ik hou van je.”
En het applaus dat toen opkwam was niet spottend, maar donderend.
Het nieuws van de ongewone bruiloft verspreidde zich snel door de stad. “De kinderjuf die met een bedelaar trouwde” werd een kop. Maar een week later, een andere kop verbijsterd iedereen:
Voormalig Tech CEO James Carter keert terug met een fortuin terug.”
Weinigen wisten dat voordat hij alles verloor, James had geïnvesteerd in langetermijnaandelen van een bedrijf in moeilijkheden. Dat bedrijf was net naar de beurs gegaan, zijn verborgen portefeuille in miljoenen van de ene op de andere dag omhooggeschoten.
