Ze aarzelde – alsof ze Carla’s toestemming nodig had. Die aarzeling brak me bijna.
Ik opende een kast in de gang. Daarin stonden planken met schoonmaakspullen, handschoenen en een geprint schema met de titel:
NIA — DAGELIJKS
Al mijn emoties verstijfden tot iets kouds en gefocusts.
‘Hoe lang doe je dit al?’ vroeg ik zachtjes.
Nia keek niet op. « Tante Denise zei… dat ik mijn kostje moest verdienen. »
Die vier woorden vertelden me alles.
Toen hoorde ik woedende voetstappen – hakken die snel tikten. Denise kwam de hal binnenstormen, met die gepolijste glimlach die ze altijd opzette als ze een rol moest spelen.
‘Nou, nou,’ zei ze luid. ‘Kijk eens wie zich ineens herinnert dat hij een dochter heeft.’
Nia deinsde achteruit.
Ik reageerde niet. Ik pakte mijn telefoon en tikte op ‘Opnemen’.
‘Denise,’ zei ik kalm. ‘Je moet weten dat ik dit gesprek opneem.’
Voor het eerst vertoonde haar gezichtsuitdrukking een barst.
En toen maakte ze een fatale fout: ze greep Nia bij de pols alsof ze haar bezat.
‘Raak haar niet aan,’ zei ik zachtjes.
Ze lachte scherp en verdedigend. « Ach kom op, het gaat prima met haar. Het gaat al jaren prima met haar, terwijl jij in het buitenland de zakenman uithangde. »
‘Ik was niet aan het spelen,’ zei ik. ‘Ik werkte eraan om haar toekomst veilig te stellen. De toekomst die jij hebt gebruikt.’
Binnen enkele minuten stonden een advocaat uit Georgia en een hulpsheriff met gerechtelijke bevelen voor de deur.
Denise ontving officiële documenten:
Onmiddellijke schorsing als beheerder.
Beslaglegging op het onroerend goed.
Onderzoek naar misbruik van trustvermogen.
Carla werd bleek toen de advocaat haar meedeelde dat ze geen geautoriseerde bewoner was en het pand moest verlaten.
Vervolgens wendde de advocaat zich tot Nia.
“Juffrouw Marshall… dit is uw huis. Wilt u hier bij uw vader blijven?”
Voor het eerst klonk Nia’s stem krachtig.
“Ik wil bij mijn vader zijn.”
Ze liep in mijn armen en brak – jaren van angst, stilte en verwarring trilden door haar tengere lichaam.
Denise siste: « Hier krijg je spijt van. »
Maar ik luisterde niet meer naar haar.
Ik hield mijn dochter vast.
