Wanneer je ziet dat Helena niet langer loyaal aan haar is, is ze nog steeds aan de ontvangende kant van een telefoontje. Dit betekent dat je het risico loopt getroffen te worden, maar dat is niet het geval. Maar wat Chad beweert, is iets wat ze nooit zag…
Het begon allemaal met iets onbeduidends. Ik had niet rondgesnuffeld. Ik maakte me net klaar om wat je deed.
Een sporttas. Een trilling. Een tweedy telefoon.
En toen een gevecht.
Een plunjezak op de grond | Bron: Midjourney
Ik kan niet wachten om je vanavond weer te zien. Ik hou van jou!
De wereld om mij heen stopte niet. Hij moest stoppen. Mijn ademhaling wel. Mijn handen zijn trilden naar je telefoon optilde, gal stroomde door mijn kiel.
Het was niet de gebruikelijke telefoon van Chad. Degene die ik honderd keer had vastgehouden, terwijl ik teksten hardop las terwijl hij aan het rijden was. Degene wiens toegangscode ik kende. Degene waar onze kinderen op hadden gespeeld terwijl ze bij de dokter wachtten.
Een geschokte vrouw die zich in een wasruimte bevindt | Bron: Midjourney
Ik voelde de verandering onmiddellijk, mijn maag holde zich uit, mijn huid zat vol met iets kouds en benauwds.
Een tweede telefoon. Verborgen.
Een bericht. Intiem.
Ik staarde hem aan, wachtend op een soort opluchting, een logische verklaring die op zijn plaats zou vallen.
Een vrouw die een telefoon vasthoudt | Bron: Midjourney
Maar er kwam niets.
Ik forceerde een beverige ademhaling, maar het nestelde zich niet in mij. Mijn borst was te strak, alsof ik in gebroken glas ademde.
Chad was geen leugenaar. Hij was geen ongelovige.
Was hij?
Ik had nog nooit enige reden gehad om aan hem te twijfelen. Niet één keer in de veertien jaar van het huwelijk. Niet in zestien jaar liefde, vertrouwen en samen een leven opbouwen. Maar plotseling begon mijn geest eruit te zien als een plaats delict, op zoek naar aanwijzingen die ik nooit eerder had gedacht te onderzoeken.
Een lachende man | Bron: Midjourney
Waren er tekenen?
Late nachten in de brandweerkazerne. De sms’jes controleerde hij maar reageerde hij niet in mijn bijzijn. De nieuwe aftershave heb ik nooit in twijfel getrokken. De manier waarop hij op sommige ochtenden wegliep toen ik hem probeerde te kussen.
De herinneringen kwamen in een nieuw licht te staan en veranderden in iets gruwelijks.
O jee.
Een glimlachende brandweerman | Bron: Midjourney
Wat als dit niet nieuw was?
Wat als ik in een zorgvuldig geconstrueerde illusie had geleefd, een illusie waarin ik de enige was die de scheuren niet zag?
De gedachte deed me hevig rillen. Ik drukte een hand op mijn buik en probeerde de misselijkheid te kalmeren die dreigde op te komen.
Ik zou de telefoon moeten ontgrendelen. Nu. Maar mijn handen wilden niet bewegen.
Une femme debout dans une buanderie | Source : Midjourney
Parce qu’à la seconde où je le ferais, à la seconde où j’en découvrirais plus, tout changerait.
Il n’y aurait plus de peut-être. Plus besoin d’attendre une raison de lui faire confiance. Je saurais.
Et pourtant, je n’étais pas sûre d’être prête pour la réponse.
