Er is inmiddels een maand verstreken. Natuurlijk zei ze tegen haar vriendinnen dat « die gek zich beledigd voelde door mij. » Maar weet je wat? Ik heb nu meer tijd voor echte vrienden – degenen die genieten van taart en een goede energie.
En haar verwende kinderen? Ik hoef niet meer achter ze op te ruimen, mijn kleine, maar wel eigen appartement.
Grapje, happy end.
PS. En die heerlijke taart waar je het eerder over had? Die heb ik laatst gebakken voor wat vrienden van mijn werk, die me uitnodigden in jouw gezellige studio. Ja, net zo groot als mijn appartement.
Want praktisch gezien maakt de metro niet uit.
Wat leert dit verhaal ons?
Het is de moeite waard om grenzen te stellen – zelfs ten koste van « rust en stilte ».
Vriendschap gaat niet alleen over nemen, maar ook over geven.
Soms is het beter om alleen te zijn dan in een toxische relatie.
Zou jij besluiten om er een einde aan te maken? Hoe ga jij om met « vrienden »-sets? Laat het me weten in de reacties!
