
Mijn vader zette me het huis uit toen hij ontdekte dat ik zwanger was – 18 jaar later bezocht mijn zoon hem
« Ja, ik houd het, » antwoordde ik. « En ik verander niet van gedachten. »
Hij staarde me aan, met opeengeklemde kaken, alsof hij me kon overtuigen om alles in twijfel te trekken. Toen dat niet lukte, veranderde zijn uitdrukking niet in woede, maar in iets ergers. Minachting.
« Je bent zeventien, » zei hij zachtjes. « En je bent…
« Ik verspil niets, » zei ik kalm maar vastberaden. « Ik kan het. Ik doe het. »

Vader praat met zijn dochter | Bron: Midjourney
Hij schoof zijn stoel naar achteren en stond op. Hij liep naar de voordeur en deed die open.
« Wil je een buitenechtelijk kind opvoeden met een arme jongen? » mompelde hij, starend naar de straat achter de veranda. « Doe het dan zelf. »
Dat was het. Geen geschreeuw. Geen vragen. Slechts één zin die het afmaakte.
Ik was zeventien. En plotseling was ik dakloos.

Tienermeisje in wanhoop | Bron: Midjourney
Mijn vader – een bekende zakenman en eigenaar van een succesvolle keten van autoreparatiewerkplaatsen – schonk nooit enige aandacht aan mij.
Geen enkel telefoontje. Geen cent. Ik denk niet dat hij ooit naar me gezocht heeft.