Een deel van me wist het. Maar ik deed het toch, en ik verstijfde van ongeloof.
$379,89. Kinderwagen + autostoel van Tiny Treasurezz.
Mijn handen werden koud. We hadden geen baby, we verwachtten er ook geen… En we probeerden het niet eens.
Verkreukelde bon | Bron: Midjourney
Tiny Treasure. Een kinderwinkel in Ridgewood Heights. Tien minuten van Rachels huis, het huis van zijn vriendin.
Rachel. De knappe, zwangere Rachel, die ik ooit had ontmoet op een afstudeerfeestje van het bedrijf. Eric vertelde me dat ze « alleen » was.
De puzzelstukjes vielen angstaanjagend helder op hun plaats.
Ik haastte me naar huis, mijn hart bonkte in mijn ribben. De douche stond nog aan. Ik pakte Erics telefoon van het nachtkastje en zag tot mijn verbazing dat hij ontgrendeld was. Hij moet iets gecontroleerd hebben voordat hij ging douchen.
Vrouw controleert telefoon | Bron: Pexels
Mijn vingers trilden terwijl ik door zijn contacten scrolde. Daar was ze. Rachel.
Ik sloeg het nummer op in mijn telefoon, gaf het terug en glipte de tuin in.
Drie keer overgaan voordat ze opnam.
« Hallo? »
« Rachel? Dit is Luna. Erics vrouw. »
Er viel een stilte tussen ons. Ik kon haar ademhaling horen.
« Ik… ik weet dat dit raar is, maar ik moet met je praten. Het is belangrijk. En praat alsjeblieft niet met Eric over dit telefoontje. »
Geagiteerde vrouw aan de telefoon | Bron: Midjourney
Nog even stilte: « Oké. Wanneer? »
« Vandaag? Om 16:00 uur in Cloudsidez Café? »
« Ik zal er zijn. »
Het gesprek was afgelopen en ik stond verstijfd op het gazon, terwijl ik probeerde te ademen, ondanks de paniek die in mijn borstkas opkwam.
Het café zat vol met middagmensen. Ik zag Rachel meteen – honingblond haar, een blauwe trui strak over haar ronde buik. Ze is zeven of acht maanden zwanger.
Ze glimlachte niet toen ik ging zitten.
Een druk café | Bron: Unsplash
« Ik wist niet of ik moest komen, » zegt ze, terwijl ze haar mok beschermend vasthoudt.
Ik haalde de bon tevoorschijn en legde hem tussen ons in. « Ik heb hem in Erics auto gevonden. »
Haar ogen werden groter toen ze hem las, toen bezweek haar gezicht. « O mijn god. »
« Rachel, waarom koopt mijn man een kinderwagen voor je? »
Ze keek op, de verwarring was duidelijk zichtbaar. « Je man? Eric vertelde me dat jullie uit elkaar waren. Dat jullie een paar maanden geleden verhuisd zijn. »
De wereld leek te trillen onder mijn voeten. « WAT?? »
Vrouw volledig verbijsterd | Bron: Midjourney
« Hij zei dat je de scheiding ontkende. Dat hij je alleen maar hielp je aan te passen terwijl hij zijn eigen plek zocht. Hij bracht maandenlang drie nachten per week bij me door. »
Mijn keel werd dichtgeknepen en ik kon geen woord uitbrengen.
En plotseling viel alles op zijn plek. Elke « klantenreis », elke lastminutevlucht en elke keer dat hij tegen me zei: « Wacht niet op mij. » Hij werkte niet over. Hij was hier… bij haar.
« Hij zei dat hij ervan droomde vader te worden. » Ze legde haar hand op haar buik. « Dat hij bij haar in zou trekken voordat de baby geboren was. »
Zwangere vrouw houdt haar buik vast | Bron: Unsplash
