Op een nacht zette ik mijn wekker op 2 uur ‘s nachts. Licht sijpelde onder de deur van de logeerkamer door. Ik beefde, aarzelde en pakte toen een reservesleutel die ik ‘voor het geval dat’ had bewaard. Binnen: Julien, in het nauw gedreven, omringd door papieren, afhaalmaaltijden en vooral door schermen die openstonden met e-mails, betaalplatformen… en een foto van een jongen van ongeveer twaalf. Toen ik vroeg wie het was, flapte hij er eindelijk de waarheid uit: een eerdere relatie, een kind van wie hij het bestaan nooit had geweten… totdat de moeder hem ziek belde en alles onthulde.
