Hij vertelde zijn ouders dat hij zich schaamde voor wat hij had gezegd. Hij vertelde de kinderen dat hij trots was op hun moeder, ook al begrepen ze nog niet waarom die woorden ertoe deden.
Jona doet zijn best. En voor nu is dat genoeg.
Maar ik zal die avond nooit vergeten. Ik zal nooit de smaak van Sylvia’s perfecte gebraden kip vergeten – en hoe snel die bitter werd toen Jonah sprak. Ik zal nooit Sylvia’s stem vergeten, vastberaden en onverschrokken, die de spanning doorbrak als een geknapt lint.
Ik zal nooit vergeten hoe Alans woorden de mijne een plek gaven om te landen. Ik zal nooit vergeten hoe alleen ik me voelde, of hoe gezien ik was op het moment dat Jonahs ouders voor me opkwamen toen hij dat niet deed.
Soms draait liefde niet om grote gebaren. Soms gaat het om je laten zien. En soms gaat het erom je uit te spreken – zelfs als het ongemakkelijk is.
Omdat de waarheid luider moet klinken dan de grap.
Let op: Dit verhaal is fictie, geïnspireerd op ware gebeurtenissen. Namen, personages en details zijn gewijzigd. Eventuele gelijkenissen berusten op toeval. De auteur en uitgever wijzen de nauwkeurigheid, aansprakelijkheid en verantwoordelijkheid voor interpretaties of betrouwbaarheid af. Alle afbeeldingen dienen slechts ter illustratie.
