Ik kon die nacht niet slapen.

Mijn dochter en haar verloofde lieten hun 6 maanden oude baby bij mij achter, waarna ze verdwenen
Elke keer dat ik mijn ogen sloot, zag ik Elena’s gezicht. Hoe kon mijn dochtertje meedoen aan zoiets wreeds? Ze was zo lief en zorgzaam voor Chloe… wat was er veranderd?
Ik heb opnieuw geprobeerd te bellen, maar kreeg de melding dat het nummer niet meer in gebruik is. Ze had alle banden volledig verbroken.

Een vrouw gebruikt haar mobiele telefoon | Bron: Pexels
Na een week van slapeloze nachten belde ik opnieuw het asiel en vroeg naar de naam van de psychiatrische instelling waar Chloe’s moeder verbleef.
Ik had eigenlijk niet verwacht dat ze het me zouden geven, maar de vrouw die de telefoon opnam, was verrassend behulpzaam toen ik uitlegde waarom ik deze vrouw wilde ontmoeten.

Een vrouw die een telefoongesprek voert | Bron: Pexels
Het ziekenhuis was een modern gebouw met grote ramen en een tuin die zichtbaar was vanaf de parkeerplaats.
Chloe’s moeder, Jenna, zat bij het raam in de gemeenschappelijke ruimte. Toen de verpleegster mij voorstelde, werden haar ogen groot van schrik.
« Ik ben hier niet om je van streek te maken, » zei ik snel, terwijl ik tegenover haar ging zitten. « Ik wil gewoon begrijpen wat er is gebeurd en u helpen, als u mij dat toestaat. »

Een vrouw in nood | Bron: Pexels
Jenna’s gezicht betrok. Darren vertelde me dat hij alleen voor Chloe kon zorgen terwijl ik hier was… Ik heb me aangemeld. Ik had het nodig. Ik had een postnatale depressie, toen kwamen mijn ouders plotseling om bij een ongeluk… het was te veel. En nu dit…
Ze stortte in. Haar lichaam huilde van het snikken en instinctief stak ik mijn hand uit om haar te troosten. Een onverwachte golf van beschermende woede welde in mij op.
