Wend je tot een vertrouwde vriend
Ik stuurde het bericht door naar Mia met een kort berichtje: Dit moet je zien.
Haar antwoord kwam onmiddellijk terug: Dit is niet normaal. Reageer niet.
Mia liet de e-mail aan Chris zien. Het moet gezegd worden dat hij geschokt was en er iets mee wilde doen. Die middag ontving Eric ook een e-mail – een ‘factuur’ in net zo formele stijl, maar dit keer van ‘Karma & Co.’. De e-mail bevatte een lijst met satirische beschuldigingen over het veroorzaken van leed, publieke schaamte en algemene onvolwassenheid, en eindigde met een scherpe opmerking over reputatieschade.
Het effect was onmiddellijk merkbaar. Eric wisselde irritatie en zelfmedelijden af. We overreageerden, hield hij vol. Het was een misverstand. Ik « kon geen grapje verdragen. » Uiteindelijk sloeg hij over op bravoure: ik « liep een geweldige kerel mis. »
Ik heb niet geantwoord. Soms is stilte het meest welsprekende antwoord.
De les achter het lachen
Terugkijkend ben ik dankbaar dat het masker al vroeg afviel. Het komt zelden voor dat iemand je na één etentje zo duidelijk zijn hand laat zien. Als die « factuur » nooit in mijn inbox was beland, had ik misschien weken nodig gehad om het patroon te zien: vrijgevigheid aangeboden als een lening met rente, vriendelijkheid geteld als een contract, genegenheid behandeld als een schuldbekentenis. Niets daarvan is romantiek. Het is allemaal controle.
Toen ik zijn bericht later nog eens las, viel me vooral op hoe doelbewust het aanvoelde. De opmaak was gepolijst. De taal was geoefend. Hij had het niet in twee minuten in elkaar geflanst; hij had het gepland. Dat suggereert dat dit geen eenmalige mislukking was, maar een beproefde tactiek – een poging om elementaire beleefdheid om te zetten in macht.
Dat is de kern van dit verhaal, en daarom deel ik het – vooral met iedereen die een tijdje uit de datingscene is geweest en er met een hoopvol hart weer induikt. Goede manieren zijn geen aanbetaling op je tijd. Een betaalde rekening koopt geen tweede date. En cadeaus zijn geen contracten. Als iemand hen zo behandelt, heb je niet met een heer te maken. Je ontmoet een onderhandelaar die denkt dat intimiteit een transactie is.
Hoe gezonde vrijgevigheid eruitziet
Ter vergelijking: dit is hoe echte vriendelijkheid er tijdens een eerste date uitziet:
- Geen verplichtingen. Als iemand voor een etentje betaalt, doet hij dat omdat hij dat wil, niet om toegang tot de follow-up te krijgen.
- Respect voor grenzen. Je hoeft je niet schuldig te voelen als je nog niet klaar bent voor een tweede date. Een simpel « Ik zou je graag nog eens zien, geen druk » is meer dan genoeg.
- Duidelijke communicatie. Interesse klinkt als een uitnodiging, niet als een factuur.
- Consistentie. Beleefdheid aan tafel past bij de toon na afloop. Geen whiplash-verschuiving van charmant naar dwingend.
Als je ooit een kind of kleinkind hebt gecoacht door de signalen van online daten , dan is dit een schoolvoorbeeld: druk vermomd als speelsheid, een gunst vermomd als schuld en een « grap » gebruikt om je inschikkelijkheid te testen.
