Ik heb genoeg eerste dates gehad om te weten dat een verzorgde start geen garantie is voor een happy end. Toch, toen mijn vriendin Mia me aanspoorde om een collega van haar vriend te ontmoeten, besloot ik het te proberen. Ze was er erg lovend over: beleefd, slim, betrouwbaar – het soort ‘gentleman’ dat, in theorie, modern daten weer hoopvol maakt. Gezien haar zelfvertrouwen zei ik ja.
Eric vinkte vanaf het begin de juiste vakjes aan. Hij stuurde volledige zinnen, stelde doordachte vragen en stelde voor om te reserveren bij een gerenommeerd Italiaans restaurant in het centrum. Het klonk veelbelovend – een welkome afwisseling van de halfslachtige, last-minute « heb je zin? »-cultuur. Als je de rode vlaggen voor daten bijhoudt , waren er nog geen. Sterker nog, het voelde als het begin van een zoet verhaal, niet als een waarschuwend verhaal over rechten of een rekening voor een eerste date .