Man beweert dat hij zijn trouwring kwijt is, maar zijn vrouw ziet hem in een pandjeshuis
Alleen ter illustratie. | Bron: Pexels
« Ik moet gaan, » zei ze, terwijl ze naar de deur liep. Holly keek haar na, terwijl de tranen over haar gezicht stroomden.
Thuisgekomen liep Madeline heen en weer door de woonkamer, haar hoofd tolde van gedachten en emoties. Ze bleef maar op de klok kijken, wachtend tot Robert terugkwam.
De minuten leken uren te duren en de spanning in de lucht was voelbaar.
Eindelijk hoorde ze de voordeur open- en dichtgaan. Robert kwam binnen, moe en uitgeput.
Alleen ter illustratie. | Bron: Pexels
« Madeline, ik ben thuis, » zei hij, maar zijn stem klonk niet zo warm als altijd.
Madeline deed een stap naar voren, haar gezicht streng.
« Robert, we moeten praten. Waarom heb je je ring verkocht? Wat is er aan de hand? » vroeg ze, haar stem trillend van woede en pijn.
Robert zuchtte diep, zijn schouders zakten in elkaar en hij keek haar aan met een schuldbewuste blik.
Alleen ter illustratie. | Bron: Pexels
« Madeline, ik heb je bedrogen, maar het was maar één keer, en ik heb er enorm veel spijt van, » bekende hij, zijn stem nauwelijks hoger dan een gefluister.
« Holly denkt daar absoluut niet over! Ik ben vandaag bij haar thuis geweest! »
« Holly’s kind is erg ziek en ik heb geprobeerd hem te helpen. »
Madelines ogen werden groot van schrik en woede.
Alleen ter illustratie. | Bron: Pexels
Robert knikte, niet in staat haar aan te kijken. « Het spijt me zo. Ik heb je nooit pijn willen doen. »
Madeline haalde diep adem en probeerde haar bonzende hart te kalmeren. « Als je wilt dat ik je vergeef, moet je Holly onmiddellijk verlaten, » zei ze vastberaden.
Robert stemde zonder aarzelen toe. « Oké, ik maak haar af. »
Ze reden samen naar Holly’s huis, de autorit was muisstil. Toen ze aankwamen, ging Robert alleen naar binnen om het nieuws te brengen. Madeline wachtte in de auto, haar hart bonzend.
Alleen ter illustratie. | Bron: Pexels
Binnen keek Robert Holly aan, zijn hart zwaar van verdriet. « Het spijt me, Holly. We kunnen niet meer samen zijn, » zei hij, zijn stem vol spijt.
Holly huilde, de tranen stroomden over haar gezicht. Op dat moment kwam Madeline het huis binnen en liep naar Holly toe.
Ze gaf hem een cheque. « Het is voor de behandeling van uw kind. Maar Robert gaat met me mee naar huis, » zei ze vastberaden.
Holly knikte door haar tranen heen, terwijl ze de rekening stevig vasthield. Madeline en Robert vertrokken samen, beiden in de hoop hun leven weer op te bouwen en een manier te vinden om verder te gaan.
Vertel ons wat je van dit verhaal vindt en deel het met je vrienden. Misschien inspireert het hen en fleurt het hun dag op.
Dit verhaal is geïnspireerd op het dagelijks leven van onze lezers en geschreven door een professionele schrijver. Eventuele gelijkenissen met echte namen of plaatsen berusten op puur toeval. Alle afbeeldingen dienen slechts ter illustratie. Deel je verhaal met ons; het kan iemands leven veranderen.
