Man beweert dat hij zijn trouwring kwijt is, maar zijn vrouw ziet hem in een pandjeshuis
Ze keek op de klok: het was een stuk later dan de tijd waarop Robert normaal gesproken thuiskwam van zijn zogenaamde spoedeisende werkuren.
Alleen ter illustratie. | Bron: Pexels
Ze voelde zich eenzaam, gleed uit bed en liep naar de keuken.
Het was griezelig stil in huis, op het zachte tikken van de keukenklok na.
Madeline besloot ontbijt te maken, in de hoop dat deze routine haar zou kalmeren.
Ze brak de eieren in een kom en klopte ze afwezig op, terwijl haar gedachten teruggingen naar de gebeurtenissen van de vorige nacht.
De verdwenen ring, de ruzie, Roberts plotselinge vertrek, het knaagde allemaal aan haar.
Alleen ter illustratie. | Bron: Pexels
Terwijl ze aan haar bord roerei zat, pakte ze haar telefoon en belde ze haar vriendin Charlotte.
Charlotte zorgde altijd voor een leuke afleiding en Madeline had dat nu nodig.
« Hallo, Maddy! » begroette Charlotte haar. « Raad eens? Ik ga vandaag naar het pandjeshuis. Ik ken de eigenaar en hij geeft me geweldige aanbiedingen voor sieraden. »
Madeline giechelde, hoewel ze nog steeds aan Robert dacht. « Goed zo, Charlotte. Wat heb je de vorige keer gekocht? »
Alleen ter illustratie. | Bron: Pexels
Charlottes stem schitterde van opwinding. « Ik heb deze prachtige oorbellen voor een prikkie gekocht! Je moet eens met me meekomen. »
Madeline glimlachte en probeerde zich op het gesprek te concentreren. « Misschien doe ik dat wel. Stuur me een foto van wat je vandaag gaat zien. »
Een paar ogenblikken later trilde zijn telefoon en verscheen er een foto van Charlotte.
Madelines hart bonsde toen ze tussen de spullen een bekende ring zag. Het was Roberts trouwring, herkenbaar aan de unieke gravering.
Alleen ter illustratie. | Bron: Pexels
« Charlotte, die ring… die is van Robert! Hij zei dat hij hem kwijt was, » riep Madeline uit, met paniek in haar stem. « Kun je hem voor me terugkopen? Ik denk dat een dief hem verkocht heeft. »
Charlottes toon werd ernstig. « Tuurlijk, Maddy. Ik zal met de eigenaar praten en kijken wat ik voor hem kan doen. »
Madeline wachtte gespannen af, haar hoofd vol vragen en twijfels. Hoe was Roberts ring in een pandjeshuis terechtgekomen? Een paar minuten later ging haar telefoon, en ze nam snel op.
Alleen ter illustratie. | Bron: Pexels
« Maddy, het pandjeshuis heeft de bewakingsbeelden gecontroleerd, » zei Charlotte, haar stem vol bezorgdheid. « Robert heeft de ring zelf verkocht. »
Madeline voelde een mengeling van schok en verraad over zich heen komen. Ze kon het nauwelijks geloven.
« Ik moet Robert vinden, » zei ze kalm en vastberaden. « Dank je, Charlotte. Ik bel je later. »
Alleen ter illustratie. | Bron: Pexels
Toen Madeline de telefoon ophing, voelde ze een nieuwe vastberadenheid.
Ze ging deze zaak niet onopgelost laten. Ze moest Robert confronteren en de waarheid achter zijn daden achterhalen.
Nadat ze diep adem had gehaald, pakte ze haar autosleutels en liep naar de uitgang. Ze was vastbesloten om de geheimen te ontrafelen die voor haar verborgen waren gehouden.
Terwijl ze in haar auto reed, hield ze het stuur stevig vast en probeerde ze haar gedachten onder controle te houden.
Alleen ter illustratie. | Bron: Pexels
Ze kon niet geloven wat Charlotte haar had verteld over Robert die de ring had verkocht. Met elke kilometer die voorbijging, groeide haar angst.
Ze besloot Jim, Roberts baas, te bellen in de hoop op duidelijkheid.
Ze drukte op de belknop van haar telefoon en nadat de telefoon een paar keer was overgegaan, nam Jim op: « Hallo, met Jim. »
« Hallo Jim. Dit is Madeline, » zei ze met trillende stem. « Weet je waar Robert is? Hij is gisteravond naar zijn werk vertrokken, maar is nooit meer teruggekomen. »
Alleen ter illustratie. | Bron: Pexels
Er viel een korte stilte aan de andere kant van de lijn voordat Jim antwoordde: « Het spijt me, Madeline, maar Robert is gisteravond niet laat op zijn werk gebleven. Niemand heeft hem gebeld. »
Madeline voelde een golf van koude angst over zich heen spoelen. « Weet je het zeker? Hij zei dat het dringend was. »
