De 95-jarige Lenie is eenzaam. Ze is moeder van vier kinderen, waarvan er drie leven. Haar kinderen hebben het echter ‘te druk’ voor haar. Omroep West besloot Lenie te bezoeken met een verrassing, maar haar verhaal zorgt voor verdriet. Veel ouderen kampen namelijk met eenzaamheid.
Weinig contact
Lenie verloor 34 jaar geleden een zoon aan de ziekte ALS. Hij werd maar 37 jaar oud. “Mensen storten allemaal wat om de ziekte uit de wereld te helpen. Voor hem helpt het niet meer,” zegt ze nuchter. “Maar er zijn nog zoveel anderen.”
Ze praat er rustig over, maar het gemis is duidelijk voelbaar. Haar andere kinderen kijken niet naar haar om. Ze komen bijna nooit langs en zelfs telefoontjes zijn er maar weinig.
Eenzaamheid
De dagen zijn daardoor lang en leeg. Lenie ziet soms urenlang niemand. “Je kijkt naar buiten en er gebeurt niks,” vertelt ze. “Als de zon schijnt komen er misschien een paar kinderen voorbij uit het andere blok. En verder is het hier stil. Zo stil.” De kleine dingen worden daardoor groot: een vogel in de boom, iemand die langsloopt, dat is het nieuws van de dag voor haar.
Die eenzaamheid doet wat met een mens, geeft Lenie toe. “Daar ga je langzaam kapot aan,” zegt ze met een trillende stem. Ze is er duidelijk over: het gemis aan aandacht en gezelschap weegt zwaar. “Ze hoeven bij mijn begrafenis niet te janken, dat moeten ze nu doen.”
De buurvrouw
Gelukkig is er de buurvrouw Desiree die Lenie regelmatig ziet wanneer ze haar hond uitlaat. Ze maakte een praatje zwaait altijd even en ze houdt ook stiekem een oogje in het zeil.
Dat laatste bleek toch best een belangrijk moment want afgelopen winter ging het mis. Lenie gleed uit in haar tuin en bleef hulpeloos liggen. Het is een rustige straat waarin ze wonen, en pas na anderhalf uur werd ze gezien. Desiree was degene die haar zag liggen en ingreep.
Sindsdien hebben de twee vaste afspraken. Meerdere keren per week drinken ze samen thee en kletsen ze bij. Voor Lenie is dat van onschatbare waarde. “Dan vertel ik wat ik gezien heb,” zegt ze. “Een koolmees, een ekster, of twee kinderen die voorbijliepen. Dat is het dan.”
