Als veiligheid een collectieve plicht wordt
Dit soort tragedie, zeldzaam maar verwoestend, herinnert ons aan iets wat we liever vergeten: water, zelfs in een gecontroleerde omgeving, blijft een risicovolle ruimte. Een moment van onoplettendheid, een minuut zonder actief toezicht, een aardverschuiving of een verandering van richting… en alles kan veranderen. In waterparken lijkt alles ontworpen voor de lol, maar menselijke waakzaamheid blijft onvervangbaar.
De vader van het kind, op zoek naar de waarheid, hoopt dat deze tragedie niet voor niets zal zijn. Dat er lessen geleerd zullen worden. Dat andere kinderen morgen zorgeloos kunnen lachen en dat hun ouders hen zonder een knoop in hun maag kunnen zien genieten.
Een lachbui bevroren in de tijd
Die zaterdag betrad een klein meisje een wereld van water en speelde ze met haar jeugddromen. Ze is nooit meer weggegaan. Haar verhaal is niet zomaar een nieuwsbericht. Het is een krachtige echo die oproept tot meer aanwezigheid, meer voorzichtigheid en vooral meer luisteren rond deze plekken die eigenlijk bubbels van geluk zouden moeten zijn.
