Een nieuw begin
Weken later was de wereld weer in het nieuws. Het was nu rustiger in de wijk Hamilton. Emily herstelde en liep weer. En aan de ontbijttafel zat Marcus – nog steeds verlegen, nog steeds wat ruw – te leren hoe hij moest leven in een huis dat eindelijk veilig aanvoelde.
Richard betrapte zichzelf er vaak op dat hij naar hen beiden keek: een dochter die hij bijna had verloren en de jongen die weigerde dat te laten gebeuren.
Rijkdom en macht hadden hem ooit onaantastbaar gemaakt. Maar die dag in de kathedraal bewees hoe kwetsbaar het leven werkelijk is – en hoe de persoon die je redt soms niets anders te bieden heeft dan moed.
Terwijl het zonlicht over de tafel scheen, keek Marcus op. « Meneer Hamilton, » zei hij. « Dank u wel. »
Richard glimlachte. « Nee, zoon, » antwoordde hij zachtjes. « Dank je wel dat je me eraan herinnert wat het waard is om te beschermen. »
