Wanneer je je leven online deelt, kom je er al snel achter dat de wereld denkt het recht te hebben om je te beoordelen. Matt en Brittany Montgomery ontdekten die waarheid op de harde manier. Wat een eenvoudige viering van de liefde had moeten zijn – foto’s, mijlpalen, stille vreugde – werd een open uitnodiging voor vreemden om hun relatie te ontleden, hun verschillen te bespotten en hen uit te lachen omdat ze het aandurfden om openlijk van elkaar te houden.
Hun verhaal is niet uniek, maar de manier waarop ze met alle commotie zijn omgegaan, maakt het de moeite waard om te vertellen. Niets aan hun relatie is vanzelfsprekend geweest. Brittany groeide op met het gevoel dat ze nergens echt bij hoorde. Haar ouders waren overbezorgd, bekritiseerden haar en probeerden haar te controleren, waardoor ze zich kleiner voelde dan haar eigen schaduw. Ze leerde al jong dat ‘anders zijn’ – in haar lichaam, in haar energie, in haar persoonlijkheid – betekende dat de wereld haar altijd het gevoel zou geven dat ze niet waard was.
Ze droeg die last met zich mee tot in haar volwassenheid. Als vrouw met een maatje meer zat ze gevangen tussen twee uitputtende uitersten. Sommige mannen zeiden ronduit dat ze moest afvallen, haar lichaam moest veranderen voordat ze van haar konden houden. Anderen fetisjiseerden haar rondingen en behandelden haar als een object in plaats van een partner. Beide versies lieten haar leeg achter. Na genoeg teleurstellingen overwoog ze serieus om helemaal te stoppen met daten. De hartverscheurende pijn was het niet waard.
