In 1965 gaf een radiopresentator een waarschuwing die destijds bijna theatraal leek. Een simpele overdenking, een levendige waarschuwing, die door velen onopgemerkt bleef. Toch resoneren zijn woorden, bijna zestig jaar later, met een verrassende intensiteit. Hoe kan zo’n oude boodschap nog steeds onze moderne zorgen raken? En vooral, waarom komt het ons vandaag de dag zo bekend voor?
Als een radiostem een onverwachte reflectie teweegbrengt
In het hart van de jaren zestig onderging het tijdperk een ingrijpende transformatie: modernisering, technologische innovaties, nieuwe levensstijlen. En te midden van deze beweging gaf een bekende stem, die van een populaire radiopresentator, een nogal ongebruikelijk commentaar. Zijn bedoeling was niet om de toekomst te voorspellen of angst aan te jagen: hij wilde zijn publiek simpelweg uitnodigen om na te denken over de mogelijke valkuilen van een steeds snellere samenleving.
Met zijn kalme, beheerste toon en de intensiteit die hem zo succesvol maakte, beschreef hij een wereld waarin afleiding steeds belangrijker zou worden, waar individualisme geleidelijk de overhand zou krijgen en waar minder aandacht zou zijn voor wat het dagelijks leven werkelijk betekenis geeft. Velen beschouwden deze tekst destijds als een oefening in verbeelding.
Een bericht dat overdreven leek… tot vandaag
Als we deze toespraak opnieuw beluisteren, valt niet zozeer de vorm op, maar eerder de resonantie. Hij schetste een maatschappij die gecentreerd is op het moment, aangetrokken door « doen wat we willen » zonder echt na te denken over de gevolgen, en waar collectieve referentiepunten minder stabiel zouden worden.
Destijds waren er geen smartphones, geen sociale netwerken, geen continue stroom van informatie. Toch vertonen de beelden die hij beschreef een opvallende gelijkenis met bepaalde excessen van vandaag: informatieovervloed, versnipperde aandacht, een hectisch levenstempo, een constante zoektocht naar stimulatie. Wat toen overdreven leek, lijkt nu bijna profetisch – een visionaire metafoor die opvallend relevant is geworden.
Een metafoor in plaats van een voorspelling
