Maanden zijn verstreken en ze heeft nog geen enkele keer naar de zwangerschap of het met me gekeken. Het was een angstaanjagende ervaring voor me, gezien wat er eerder is gebeurd, en nu ben ik ouder, 41, en verwacht ik een tweeling. Het kost enorm veel energie.”
Nu vraagt hij zich af of hij de relatie wel moet voortzetten.
Ik heb het gevoel dat dit een eenzijdige, energievretende relatie is. Ze nemen en nemen, maar geven nooit om mij als persoon of mijn welzijn. Het is alsof ik slechts een tijdelijke vervanger ben van de liefde die ze voor hun dochter hadden, maar dat mijn leven of wat er nu gebeurt hen helemaal niets kan schelen. Ik overweeg serieus om de relatie te beëindigen. Zit ik hier fout????
Hij voegde later een bewerking toe om het te verduidelijken: « Voor degenen die het niet begrijpen: mijn ex-schoonmoeder neemt nog steeds regelmatig contact met me op. Ze heeft gewoon geen interesse in mijn nieuwe vrouw, kinderen of mijn gevoelens. Daarom voelt het zo eenzijdig. Elke keer dat er iets goeds in mijn leven gebeurt, zegt ze: ‘Maar je mag je eerste vrouw en kind niet vergeten.’ Ik snap waar dat vandaan komt, maar als je een relatie met mij wilt, moet die mij en mijn leven als geheel omvatten – niet alleen de onderdelen die je zelf kiest. »
