Hij pakte zijn telefoon. Even pauze. Toen typte hij:
« Bedankt. Voor alles. Het spijt me dat ik het niet eerder zag. Ik zal het nu doen. »
Het was niet alles. Maar het was een begin.
Want familie draait niet alleen om foto’s en toespraken.
Het draait om de mensen die je steunden toen niemand keek.
Degenen die alleen zaten zodat jij kon stralen.
En misschien, heel misschien, zal de volgende dans die we delen niet op iemands bruiloft zijn.
Maar op het moment van de waarheid, dat al lang geleden had moeten komen.
