Vanwege de moeilijke omstandigheden in hun thuisland gingen veel vrouwen, waaronder ikzelf, naar het buitenland. Ik verhuisde naar Italië en begon te werken als verpleegster voor een dame, en ik verdiende goed geld. Ik was bijna 40 en ik geloofde dat ik hier een beter leven kon maken.
Op een dag ontmoette ik Mario, de zoon van de vrouw voor wie ik werkte, en we werden verliefd. We trouwden, maar toen besefte ik dat ik geen oprechte gevoelens had. Alleen genegenheid. Ik dacht dat het genoeg zou zijn voor een gelukkig gezinsleven, en uiteindelijk zou ik ontslagen worden. Eigenlijk was het niet zo.
Na ons huwelijk had ik meer werk en verantwoordelijkheden, en ik zorgde nog steeds voor Mario ‘ s moeder. Ik kreeg geen salaris meer omdat we getrouwd waren en mijn man stopte met me geld te geven.
We waren verschillende mensen, met verschillende standpunten. Ik was openhartig, maar Mario niet, en dat creëerde een kloof in de communicatie tussen ons. Op een dag bezochten we Mario ‘ s familieleden, en ik vond het gerecht dat ze ons serveerden niet leuk. Maar Mario vroeg opgewonden om het recept en ik bood aan om het de volgende dag te koken.
