Het begon als een van die eenvoudige schoonmaakdagen – het soort waarop je de lakens eraf trekt, de matras omdraait en niets spannenders verwacht dan een beetje stof. Maar die middag deed wat ik ontdekte mijn hart even stoppen.
In de hoek van het bedframe, net uit het zicht, lag een klein hoopje zwarte korrels. Op het eerste gezicht zagen ze er verontrustend uit – dof maar enigszins glanzend, als stukjes houtskool of misschien… Insecteneieren.
Ik bevroor.
Mijn gedachten raasden door worstcasescenario’s: kakkerlakken, bedwantsen, kevers. Mijn huid kroop als ik eraan dacht.
