Hij zegt nu vaak tegen me, terwijl hij de vage littekens op zijn rug nagaat:
« Misschien wilde God ons eraan herinneren wat er echt toe doet: dat we elkaar nog steeds hebben. »
Ik knijp in zijn hand en glimlach door mijn tranen heen.
Want hij heeft gelijk. Ware liefde openbaart zich niet op kalme dagen – ze openbaart zich in de storm, wanneer we weigeren elkaars handen los te laten.
