Terwijl ik mijn tuin aan het verzorgen was, zag ik iets vreemds: een stukje aarde bezaaid met kleine witte bolletjes.
Nieuwsgierig hurkte ik neer om het van dichterbij te bekijken. Ze waren perfect rond, glad en glinsterend, als miniatuurparels verspreid in het vuil.
In eerste instantie dacht ik dat het stukjes plastic of decoratieve kralen zouden kunnen zijn, maar daar leken ze te natuurlijk voor. Ik trok handschoenen aan en begon er voorzichtig omheen te graven. De balletjes waren zacht, een beetje zacht, bijna gelatineus. Een rilling ging door me heen. Eieren, dacht ik. Maar wat voor soort – vogel, insect of iets ergers?
\
Ik nam er een paar mee naar binnen en bekeek ze onder het licht. Door de doorschijnende schelpen heen kon ik vage donkere vlekken zien. Ik ging online op zoek naar antwoorden — en mijn maag draaide zich om toen ik de waarheid ontdekte.
