Ik stapte naar buiten en ontgrendelde mijn auto; de koele lucht streek langs mijn gezicht.
Daar, in de hoek van de achterbank, lag mijn portemonnee – die waar ik de hele ochtend al naar op zoek was.
Een golf van opluchting en dankbaarheid overspoelde me.
De vrouw moet het hebben opgemerkt toen ik mijn boodschappen aan het inladen was, maar kon me niet op tijd bereiken, dus liet ze in plaats daarvan een briefje achter.
Dat kleine gebaar is me nog lang bijgebleven. In een wereld waar zoveel mensen aan elkaar voorbijrazen, koos zij ervoor om op te merken en te helpen.
Het herinnerde me eraan dat vriendelijkheid niet altijd in grootse daden tot uiting komt – soms komt het stilletjes, geschreven op de achterkant van een verfrommeld bonnetje, en herstelt het een beetje vertrouwen in de mensheid wanneer je het het minst verwacht.
