« Dat zou je toch niet willen… »
« Oh ja. Overspel betekent dat je niets krijgt. En die boete van tienduizend dollar? Die kun je me maandelijks betalen. Met je kostbare spaargeld. »
Laura draaide zich naar haar dochter.
En jij. Geen geld voor studie. Geen huur. Geen auto. Ga bij je « volwassen vriendje » wonen als je zoveel van hem houdt. Kijken hoe lang hij je vasthoudt als hij blut is.
Ik keek naar Mark. Hij glimlachte niet. Hij knikte slechts één keer.
En eindelijk verlieten we het huis. Ik wilde nog niet naar huis. Niet zolang mijn bijna-ex er nog was, overhemden inpakkend in de koffers die hij me ooit had laten strijken.
Dus Mark kocht me een kop koffie. Een sterke, goedkope koffie in een papieren bekertje – en tien minuten waarin ik me niet als een spook voelde.
[Woensdag, 19:59] Stemopname 500:
« Ik denk dat wraak lekkerder smaakt dan citroentaart. Notitie aan mezelf: als je een partner in crime nodig hebt, kies dan iemand die net zo’n hekel heeft aan leugens als jij. »
Wordt vervolgd…
Vertel ons wat je van dit verhaal vindt en deel het met je vrienden. Misschien inspireert het hen en fleurt het hun dag op.
Vond je dit verhaal leuk? Lees dan ook dit: Mijn vriend zwoer dat zijn familie van me zou houden, maar zijn moeder vernederde me voor iedereen. Nog erger? Mijn vriend koos zijn kant. Die nacht dacht ik dat ik alles kwijt was. Maar het leven had andere plannen. Lees hier het hele verhaal.
